متاسفانه در ایران ترجمه ی دلبخواهی و ناقص و غلط از دیرباز باب بوده و از زمان ذبیح الله منصوری با آن ترجمه های مزخرف و دستکاری شده تا به حال شاهد چنین ترجمه هایی در هر مبحث هستیم. بگذریم در ایران و به خصوص جامعه ی فارسی زبان اینترنت شیطان پرستی واژه ای بود که فقط یک معنی داشت و تمام انواع مختلف این فرقه را شیطان پرست می نامیدند. باید این را به خدمتتان عارض گردم که میان [ایسم] و [پرستش] فرق بسیار نهفته است به طوری که معنی این دو زمین تا آسمان با هم فرق می کند. وقتی سخن از ایسم می آید سخن از (مکتب) است و یک (گرایش) به خصوص که در دوره ای خاص ظهور می کند و در دوره ای هم تمام می شود. اما وقتی سخن از (پرستی) و ( پرستش) می شود مقصود ( ستایش) و ( عبادت ) است که این در یک امر دینی کاربرد دارد و باید توجه داشت که یک مکتب با یک دین زمین تا آسمان تفاوت دارد. و وقتی می گوییم ( شیطان گرایی ) منظور همان فلسفه ی سمبل قرار دادن شیطان به عنوان قدرت است. یعنی همان چیزی که (آنتوان لاوی) در سال 1966 به جهانیان گفت و با دائر کردن کلیسای شیطان آن را ترویج داد و این مسئله کاملا با شیطان پرستی دینی و مذهبی کهن فرق می کند چنانچه سخن از شیطان پرستی به میان می آید مقصود ( شیطان پرستی گوتیک) و ( یزیدیه) است که برای شیطان وجودیت قائل می شوند. شیطان پرستان به وجود خدا و جهان پس از مرگ اعتقاد دارند در حالی که شیطان گرایان لاویایی نه به خدا اعتقاد دارند و نه برای شیطان وجودیت قائل می شوند و آن را در درون خود و نفس انسان می دانند و می گویند شیطان وجود خرجی ندارد و اگر مراسمی بر پا می دارند بدون قربانی است و فقط من باب رسیدن به امیال جنسی و درونی است که برای شیطان گرایان بسیار اهمیت دارد و به هیچ وجه جنبه ی مذهبی ندارد! در آن بچه ها و حیوانات هرگز قربانی نمی شوند و در آن از جادوی سیاه استفاده نمی شود. در حالی که شیطان پرستی مذهبی چیز دیگریست که از زمان کهن و عهد عتیق وجود داشته و همیشه برای شیطان وجودیت و موجودیت مستقلی قائل بوده اند. اینک با نتیجه گیری از این نوشته متوجه آن می شویم که میان ( ایسم ) و ( پرستش ) تفاوت بسیار است.