در غم رفتن تو روز و شبم می سوزد

حرف نا گفته ی خورشید لبم می سوزد

در دلم صبر قوی نیست که حاشا نکنم

چشم را باز کنم درد تماشا نکنم

من کبوتر شدنت را همه جا می بینم

اوج پرواز تو را سمت خدا می بینم

زخم خونین گلو هر چه که فریاد کشید

کوفه د رحنجره ام ریخت صدایم نرسید

تا بگویم غم تقویم علی را بی تو

شنبه، یکشنبه، دوشنبه، همه یکجا بی تو

درد می گویم و از درد تو شعرم خجل است

کوفه از ننگ ریا پیش جهنم خجل است

باز هم توطئه آمد و در این خانه نشست

آن طرف روح محمد و علی، آه شکست

آسمان زخم زمین را به کجا خواهد برد؟

چاه سوزان عطش اشک علی را می خورد

کیستی ای که خدا وصف تو را می گوید؟

با سه آیه خبر از عطر شما می گوید؟

یک سبد واژه من از شوق شما می کارم

عطر گل های شقایق همه ی اسرارم

حبیب اله زارعی